مثال در بارۀ دهقان

سپس او ﵇ به مردم یک مثال دیګر آورد و فرمود: یک دهقان به خاطر پاشیدن تخم برآمد. هنگامیکه تخم میپاشید، بعضی اش در سر راه ریخت، که زیر پاهای رهگذر شد و سپس آنرا پرنده گان خوردند. بعضی دانه ها بالای زمین سنگی ریخت. این دانه ها رویید، اما از خاطری که زمین نم کافی نداشت، چند مدت بعد بته ها زرد و خشک شد. بعضی دانه ها میان بته های خاردار ریخت. بته های خاردار به بته های جدید پیچید و پژمرده اش کرد. اما بعضی دانه های دیگر در زمین حاصلخیز ریخت، رویید و صد برابر حاصل داد.

عیسی ﵇ وقتی این مثال را داد، افزود: ای مردم! اگر گوشهای شنوا دارید، پس بشنوید!

اصحاب مقرب پرسیدند: هدف شما از این مثال چیست؟

عیسی ﵇ برای شان فرمود: به شما این نعمت داده شده است، که در بارۀ سلطنت الهی آن سخنان را بدانید، که قبلاً آشکار نشده بود، اما به دیگران توسط مثالها تعلیمات میدهم، تا این حرف کلام ﷲ تحقق یابد که میفرماید: «آنان با چشمان خود مینگرند، اما چیزی را نمیبینند. همینطور با گوشها میشنوند، اما هیچ نمیفهمند.» در نوشتۀ نبی اشعیا ﵇ در این باره پیشگویی شده است، که ﷲ ﷻ میفرماید: «شما مردم با گوشها خواهید شنید، ولی به هیچ چیز نخواهید فهمید. با چشمان خود خواهید دید، ولی هیچ درک نخواهید کرد. قلبهای این مردم سخت شده اند، به چیزی فهمیده نمیتوانند. گوشهای شان سنگین شده اند، چیزی را شنیده نمیتوانند. چشمان شان بسته اند، چیزی را دیده نمیتوانند. ناتوان از آن اند که به من رجوع کنند، تا من شفایاب شان کنم.» اما شما خوشبخت هستید، که با چشمها میبینید و با گوشها میشنوید. من برای شما حقیقت میگویم که بسیاری از انبیا و مردم نیک آرزو داشتند آن چیزها را ببینند و بشنوند، که شما دیده و شنیده اید، اما این دیدن و شنیدن نصیب آنها نشد.

بعد عیسی ﵇ فرمود: معنای این مثال اینطور است: مقصد از تخم پیام الهی است. مقصد از دانه های ریخته شده در راه همان مردمی هستند، که پیام الهی را میشنوند، اما بعد شیطان می آید و این پیام را از دلهای ایشان بیرون میکند، تا آنها بر آن ایمان نیاورند و نجات پیدا نکنند. مقصد از تخم ریخته شده در زمین سنگی همان مردمی هستند، که پیام الهی را میشنوند و مشتاقانه قبولش میکنند، اما طوریکه این پیام در دلهای ایشان ریشه نکرده است، ایمان شان تا مدت زیادی نمیپاید و هنگام امتحان ایمان خود را از دست میدهند. مقصد از تخم ریخته شده در میان خارها همان مردمی هستند، که پیام الهی را میشنوند، ولی افکار زنده گی، دارایی و عیش و عشرت دنیا آنها را در قید خود میگیرد و این پیام در زنده گی شان بی ثمر باقی میماند. ولی مراد از دانه های ریخته شده در زمین حاصلخیز آن مردمی هستند، که پیام الهی را با صدق دل میشنوند، به آن عمل میکنند و با پایداری ثمر و حاصل میدهند.