له نيول کېدو مخکې عيسی ﵇ له ﷲ ﷻ سره راز و نياز کوي

له دې وروسته عيسی ﵇ له خپلو نږدې اصحابو سره د جِتسِماني په نامه يو باغ ته تشريف يووړ. هلته يې دوی ته وفرمايل: تاسې دلته کېنئ. زه لږ آخوا ځم چې دعا وکړم.

صفوان او د زبيد دوه زامن يعقوب او يوحَنا يې له ځان سره روان کړل. په دې وخت کې دی ﵇ ډېر غمجن او ناکراره شو. نو هغو درې واړو ته يې وفرمايل: د ډېر غم له کبله نږدې ده، چې زما زړه وچوي او مړ شم. تاسې دلته پاتې شئ او له ما سره ويښ واوسئ!

بيا عيسی ﵇ له دوی څخه لږ لرې ولاړ. پر زنګنو کېناست او ﷲ ﷻ ته په دعا شو. ويې فرمايل: ای پروردګاره! زما په مخکې د تکليفونو ډکه پياله ده. که ته راضي يې، نو دا پياله مې له مخې لرې کړه، مګر په دې اړه دې زما رضا نه، بلکې ستا رضا تر سره شي.

هغه مهال له آسمانه يوه ملايکه راښکاره شوه او عيسی ﵇ ته يې قوت ورکړ. دی ﵇ په ډېر سخت غم او ناکرارۍ کې ډوب شوی و. خپلو دعاګانو ته يې په جديت سره دوام ورکړ او خولې يې داسې پر ځمکه تويېدلې، لکه وينې چې څاڅکی – څاڅکی بهېږي.

کله چې عيسی ﵇ له دعا راپورته شو، نو بېرته د خپلو نږدې اصحابو خوا ته ورغی. ګوري چې دوی له غم او خفګانه ويده شوي دي. عيسی ﵇ ورته وفرمايل: تاسې ولې ويده ياست؟ راويښ شئ او دعا وکړئ، چې خدای ﷻ مو په راتلونکي امتحان کې بريالي کړي.